Heraklion – najważniejsze informacje
Heraklion jest największym miastem Krety i zarazem jej stolicą. Populacja miasta wynosi około 180 000 mieszkańców. Jest to miasto kosmopolityczne, pełne barów, restauracji, sklepów i innych atrakcji życia codziennego. Miasto jest aktywne głównie w okresie letnim, za sprawą organizowanych koncertσw, spektakli w teatrze im. Nikosa Kazandzakisa, ktσry jest usytuowany pod gołym niebem, seansów filmowych, również na świeżym powietrzu oraz wiele innych. Heraklion szczególne rozwinęło się w ostatnich latach, w efekcie migracji ludności z wiosek do miasta w poszukiwaniu pracy i w celach edukacyjnych.
Wypożyczając samochód, Heraklion i pobliskie okolice zwiedzą Państwo w ciągu jednego dnia. A jest co zwiedzać: winiarnie, muzea, wenecki port w centrum miasta, pałac minojski w Knossos, muzeum instrumentσw muzycznych w Chudetsi, Archanes – miasteczko istniejące nieprzerwanie od czasów starożytnych oferują niezapomniane widoki, wiedzę oraz doświadczenie. Na targu mogą kupić Państwo najlepsze zioła, przyprawy, grecką kawę oraz kosmetyki z dodatkiem kreteńskiej oliwy z oliwek. Jedyne, o czym należy pamiętać to aparat fotograficzny, aby utrwalić te przygody i mσc wspominać je po powrocie.
Trochę historii
Historia zarσwno Heraklionu jak i całej wyspy jest długa i pełna wydarzeń, takich jak powstanie nowej cywilizacji, jej upadek w skutek wybuchu wulkanu, wojny, okupacja, ponowne odbudowywanie miast i ich rozwój.
Okres, w ktσrym rozwijała się i trwała cywilizacja minojska archeolodzy datują na rok 2000 p.n.e. do 1000 r. p.n.e. W tym czasie Kreta przeżywała swój pierwszy rozkwit. Rozwinął się handel z Egipcjanami, Cypryjczykami oraz ludnością z Grecji lądowej. Z pałacem w Knossos wiąże się mityczna legenda o Minotaurze. Otóż Pazyfae – żona króla Minosa – urodziła mu syna, człowieka z głową byka. Krσl Minos uwięził dziwadło w labiryntach wybudowanych przez Dedala pod pałacem w Knossos i zażądał od Aten, po tym jak wygrał z nimi wojnę, aby co siedem lat, przysyłały dwanaście młodzieńców i dwanaście dziewcząt na pożarcie dla potwora. Tezeusz - ateńczyk, chcąc zakończyć ten okrutny proceder, popłynął na Kretę, aby zgładzić Minotaura. W wydostaniu się na wolność z zagmatwanego labiryntu pomogła mu córka króla Minosa i Pazyfae – Ariadna, dając mu kłębek nici, którą dzielny młodzieniec przywiązał przy wyjściu i rozwijał, aż dotarł do potwora.
Na Krecie znajdują się również inne pałace minojskie: Hagia Triada, Festos, Malia, Zakros i Monastiraki, najnowsze odkrycie archeologów z 1942 roku. Ważnym ośrodkiem religijnym był akropol w Gortynie. Wiele odkopanych przedmiotów pochodzenia archaicznego z bogatym zastosowaniem, można obejrzeć zwiedzając Muzeum Archeologiczne w Heraklionie.
Około 3500 lat temu, na wyspie Santorini wybuchł wulkan Thira. Eksplozja była tak silna, że spowodowała wielką falę tsunami oraz trzęsienie ziemi. Trzęsienie ziemi spowodowało pożar w pałacach a fala zmyła wybrzeża. Większość ludności zginęła, a pozostali uciekli z wyspy. Cywilizacja Minojska zakończyła swą świetność.
Kolejnym ważnym epizodem Krety jest założenie Chandaki – dzisiejszego Heraklionu, przez Saracenów (Arabowie z Hiszpanii) pod koniec IX w. n.e. Chandaka, w języku arabskim znaczy „fosa”, którą wybudowali Saraceni dookoła miasta w celach obronnych.
Na Saracenσw napadli Bizantyjczycy pod wodzą Nikifora Foksa w połowie X w. Splądrowali ziemie, wymordowali Saracenσw, część skarbσw wielki wσdz przekazał na wybudowanie klasztoru na półwyspie Athos w północnej Grecji, a pozostałe łupy kazał wywieźć statkami do Konstantynopola. Nikifor Fokas objął sobie za cel, zlikwidowanie wszelkich pozostałości po Arabach. Osiadł wraz z armią w Chandace, sprowadził ludność grecką z innych części kraju, otoczył miasto murami obronnymi, które można podziwiać do dnia dzisiejszego. Wybudował wiele kościołów, odbudował zniszczone i stworzył potęgę militarną.
W wyniku IV krucjaty, Konstantynopol został zajęty przez krzyżowców, a władzę nad Kretą objął Bonifacy z Montferratu. Sprzedał ją Wenecjanom, którzy licznie zaczęli się osiedlać na wyspie wprowadzając wysokie podatki, usiłując siłą wprowadzić katolicyzm. Zmienili oni nazwę miasta na Candida. Ich panowanie trwało przez cztery stulecia, do roku 1669. Okupacja ziem kreteńskich przez Wenecjan ma również swoje dobre strony. Pozostawili oni bogatą architekturę, na którą składają się liczne fortyfikacje z bastionami, porty, fontanny, klasztory i kościoły oraz budynki publiczne.
W 1645 Kretę zaatakowała armia Turecka. Napadli oni na zachodnią część wyspy i powoli przesuwali się w stronę Candii. Dopiero tam napotkali upór mieszkańców, zarówno Wenecjan jak i Greków, a walki toczyły się przez kolejne 21 lat, gdzie w ostateczności imperium osmańskie zajęło wyspę. Turcy okupowali ziemie do roku 1898, w ktσrym to książę Jerzy ostatecznie przejął wyspę i zajął Chanię. Turcy prowadzili surową politykę, rujnując finansowo Kreteńczyków, którzy płacili wysokie podatki; a Ci którzy nie przeszli na islam, płacili dodatkowo podatek kościelny. Zależało im bowiem jedynie na wzbogaceniu się. Ubσstwo i niedola wyzwalały w Kreteńczykach postawę bojową i motywowało do licznych powstań przeciwko represjonistom, w których zginęło tysiące mieszkańców.
Po licznych sporach, walkach na Bałkanach, ostatecznie w 1913 roku Kreta została oficjalnie przyłączona do Grecji. Od tamtego czasu trwał pokσj, wolność i swoboda. Dopiero 1 maja 1941 roku doszło do legendarnej bitwy aliantów z Niemcami o Kretę. W okolicach Chanii i lotniska w Maleje ludność kreteńska i nieliczna armia grecka oraz aliancka stoczyła heroiczną walkę z III Rzeszą. Jednak znaczna przewaga wroga po 10 dniach zakończyła bitwę a ziemie kreteńskie po raz kolejny zostały okupowane do roku 1945. Był to bardzo trudny okres pełen cierpienia, głodu i śmierci.
Wypożyczając samochód w ciągu jednego dnia można zwiedzić zarσwno Chanię, cmentarz oraz muzeum martyrologii w Maleme.
Miejsca archeologiczne w prowincji Heraklionu.
Pałac Knossos – kompleks budowli stanowiący zbiór pomieszczeń, zarówno mieszkalnych jak i magazynowych. Odkrywcą był Sir Artur Evans, ktσry rozpoczął wykopaliska w 1900 roku. Po swoim odkryciu, na podstawie podania Arystotelesa uznał, że jest to pałac króla Minosa, który, wg podania, zdobył Kretę i w Knossos wybudował swoja rezydencję. Jest to największy pałac spośród wszystkich na Krecie.
Pałac w Festos – kompleks budowli przypominający ten w Knossos, jednak znacznie mniejszy. Usytuowany jest na wzgórzu, skąd rozciąga się przepiękny widok na dolinę Messara, która tonie w zieleni od gajów oliwnych. Archeolodzy przypuszczają, żę pałac ten uległ zniszczeniu w tym samym czasie co pałac w Knossos w wyniku trzęsienia ziemi, spowodowanego wybuchem wulkanu na Santorynie.
Gortyna – mała miejscowość położona niedaleko Festos o wielkim znaczeniu historycznym. Podczas trwania epoki rzymskiej w latach 146 - 324 p.n.e., była stolica wyspy. W czasach antycznych, za panowania
creterentcars