Krótka historia prefekturze Chania
Istnieją ślady obecności człowieka w prefekturze Chania od neolitu (6000-3500 / 2900 pne.), Głównie w jaskiniach, ale również w mieście Chania i Nerokourou.
Przez wieki minojskiej (2800-1100 AD), najważniejsza jest regulacja Wzgórze Kastelli Chania. Domy zostały również uznane Dembla z Varypetro, Nea Roumata, Keramea, Pervolia, Akrotiri Sternes, Modi, Nerokourou, Nopegia, Falasarna, Kaledonia, Ravdoucha, Kasteli Kissamos, długopisy i Samona Apokoronos. W okresie połowy minojskiej (2000-1550 pne). Rozliczenie Chanii opracowany w rolnictwie, handlu i centrum morskiego. Jednak to osiągnął swój szczyt w okresie post-minojskiej okresie (1550-1110 pne). Tam, gdzie jest to koncepcja urbanistyki z bloków i domów bogatych i dobrze utrzymane, który kiedyś miał dwa piętra.
Krótka historia Chanii. W 1450 pne. BC, wywołując pożar, prawdopodobnie z powodu wojny, zniszczone rozliczenie Kasteli, części, które jednak nadal były wykorzystywane jako rezydencje potem. Podczas 3 po minojskiej i mykeńskiej okresie (1440/00 AD), cała prowincja szczyt i Chania przekształciła się w centrum handlowym z równości w stosunkach z Peloponezu , Viotia, Cypr, Phoenix i Egipt. Obecność Mykeńczycy jest przedstawiony w architekturze i ceramiki.
Podczas 12. wieku, większość osiedli zostały porzucone, być może z powodu spadku w związku z pojawieniem się \"ludzi morza\" .W wczesnej epoki żelaza (1 tysiąclecia pne ), Dorian przybył, panowała i zbudowany dotychczasowych mieszkańców. termin rozpoczęcia i geometryczne miasta-państwa zostały ustalone. podczas 5. stuleci, miasta stały się mocniejsze. jednak ich rozkwit w okresie lat hellenistycznych (323-69 pne). stanowi, pomimo wojen między nimi. do najważniejszych miast były te Kydonia, Polichni, Pergamon i Keraea w prowincji Kydonia Polyrrenaea, Inachorion, Falasarna i w Kissamos prowincja Kissamos, Aptera i Amphimala Hydramia do Apokorona, Elyros, Lissos, Syia i Kandanos Hyrtakina w Selino, Anopolis Araden, Poekilasion i Tarra Sfakia.
W 69-67 pne. Pne, Rzymianie zajętych Kretę. Mimo to jednak, miast kreteńskich nadal rozwijać się również w okresie Pax Romana. W 58 rne, Titus, uczeń Pawła, został pierwszym biskupem Krety. Pod koniec 4 wieku naszej ery, wyspa została chrystianizacji i podlega rzymskiego państwa Wschodu, która przekształciła się w Bizancjum.
W 823 lub 824 rne, Saracen zajętych Kretę i zniszczył wiele miast przybrzeżnych prefektury. W 961 rne, Nikephorus II Fokas wyzwolony wyspę. Aby wzmocnić spadek zaludnienia, Nikephorus II Fokas ustalono jego uzbrojona we wsiach Krety, a także osadników z kontynentalnej Grecji i Azji Mniejszej. Duchowni i misjonarze, takich jak John Xenos, zbudowane kościoły i zachęcał chrześcijańskiego ducha w ludzi. W 1082 i zgodnie z tradycją, Bizancjum powstała 12 szlachtę ( \"Archontopoula\") na wyspie, która stała się podstawą arystokracji, zwłaszcza w zachodniej części Krety.
W 1204 roku, po upadku Konstantynopola przez krzyżowców, Kreta dostała się pod Wenecjan, którzy do 1211 roku byli w konflikcie z Genueńczyków na jego własności. Jednak pełna kontrola regionie Chanii miała miejsce w 1252 roku, kiedy ziemia była podzielona między osadników Wenecji; miasto zostało przebudowane i stał się siedzibą rektora (władca) prefektury.
Wenecjanie stosowane katolicyzm, zniesienie prawosławnych biskupów i ukarania miejscowej ludności, która często zbuntował się głównie przy wsparciu rodziny Palaeologo Konstantynopola (1211, 1219, 1224, 1228-1233, 1272-1278 , 1283-1289, 1332.1341, 1363-1364, 1365). Wraz z obaleniem jednak Bizancjum w 1453 roku rebelianci straciły poparcie. Rozpowszechnienie Turków na Morzu Egejskim i utraty Cyprze w 1570 roku, aby zmienić nastawienie Wenecjan w kierunku greckiej ludności Krety i przyniósł je na bok do przyszłego konfliktu z Turkami. Oto jak jedyna poważna rewolucja Kantanoleo w 15 i 17 wieku miała miejsce w 1527 roku Nowy status doprowadził do interkomunii Wenecjan z mieszkańcami, rozwój klas miejskich, poprawa gospodarki i rozkwitu literatury i sztuki, który jest znany jako Cretan renesansu. Prawosławne klasztory zostały zbudowane lub odnowiony w prefekturze Chania, duchownych i wybitnych malarzy akademickich były aktywne i niezwykłe ikony pojawiły.
W 1645 roku Turcy w Gonia Kissamos i po dwumiesięcznym oblężeniu wznowione Chania. To jest, gdy reguła turecki rozpoczął się islamizacji części ludności, rabunkowe w skutkach z nizin i ograniczenie wolności \"ragias\" ludzi.
W 1770 Daskalogiannis zbuntował się Sfakia za zachętą Rosji. Jednak reszta Kretę nie bunt i rewolucja została stłumiona z wiosek w prowincji zniszczone.
W 1821 Kreta była w wielkiej rewolucji z ważnych zwycięstw i zmusić Turków do silnych. Hussein Bey jednak wygrał serię walk z Kreteńczyków z pomocą floty egipskiej i odwrócił swoje działania w wojnie klephts (1823-1824). Z siedzibą Grambousa w 1825 roku, nowy okres buntowniczy zaczął, ale chociaż trwający do 1830 roku, nie umieszczać Kretę w ustalonym stanie greckiej. Kreta następnie oferowane do Egiptu w zamian za swoją pomoc dla Turcji.
Podczas panowania egipskiego (1830-1841), ciężki podatek został nałożony na osoby, które ucierpiały na podstawie arbitralnych Egipcjan. Gdy Kreta został ponownie schwytany przez Turcję, nowa rewolucja wybuchła tzw \"Haerete\" (1841), która została stłumiona przez potężne siły. W 1850 roku, siedziba tureckiego władcy została przeniesiona z Heraklionu do Chanii.
W kwietniu 1858 roku pięć tysięcy uzbrojonych Kreteńczycy zebrane w Boutsounaria i zażądał zniesienia środków ucisku (ruch Mavrogenis). Drzwi były zmuszone do spełnienia większość ich żądań.
Druga największa rewolucja zaczęła się w 1866 roku i trwała do 1869 roku; klasztor Arcadio został wysadzony i stał się punktem kulminacyjnym rewolucji. Ta rewolucja zmusił Turków do podjęcia reform administracyjnych (prawo konstytucyjne). W 1878 roku, nowy bunt doprowadził do traktatu Halepa, który udzielił ważnych przywilejów Kreteńczycy i wyznaczył Christian gubernator wyspy. W 1889 roku, ze względu na podziały polityczne ludności chrześcijańskiej i jednostronnego proklamowania Unii przez niektórych rebeliantów, Turcja zniosła wiele z tych przywilejów. Okres terroru i ucisku pięciu lat, a następnie co doprowadziło Kreteńczycy po raz kolejny w 1895 roku do buntu pod przewodnictwem Komisji w trakcie przejścia politycznej i autonomii wyspy. Klęska Turków w Vamo częściowo przyczyną masakry w Chania (11 maja 1896), jak również w innych obszarach prefektury, który zatrzymany przez interwencję wielkich atutów.
Dzięki nowej masakry i spalanie chrześcijańskiej dzielnicy w Chanii na 23 stycznia i 24 1897, rewolucja Krety została reaktywowana w celu zjednoczenia z Grecją. Grecki rząd wysłał ekspedycyjnego armię 1500 mężczyzn na Krecie, która po pierwszym sukcesie, została zakazana przez siły zbliża Chania. Odmowa rebeliantami Akrotiri zgodne z instrukcjami admirałów europejskich była bombardowana przez okrętów Sił (9 lutego 1899). Klęska Grecji w wojnie grecko-tureckiej w 1897 roku, a odmowa Europejczyków do przyjęcia unii, zmuszony Eleftherios Venizelos i innych przywódców rewolucji, aby zaakceptować rozwiązanie autonomii.
W grudniu 1898, Prince George Grecji przybył w Chanii, reprezentujących główne mocne i jako gubernator Autonomicznego kreteńskiej państwa. Jego spór z Eleftherios Venizelos o sposobie rządzenia na Krecie oraz w kwestii unii, doprowadziły do rewolucji Therissos (1905), który doprowadził do wyjścia księcia i jego zastąpienie przez Aleksandra Zaimis. Wybory Venizelos jako premierem Grecji w 1910 i zwycięskich wojen bałkańskich w latach 1912-1913 utorowało drogę do unii Krety z Grecji, która została wykonana urzędnika z podnoszeniem grecką banderą na Firka z Chania, z dniem 1 grudnia 1913 r.